Çobanların adeta sağ kolu olan kangal köpeği, çiftlik hayvanlarını kurt sürülerinden koruyabilecek kadar güçlü bir hayvandır. Bir kangal köpeği üstün çobanlık yetenekleri sayesinde büyük arazilerde bile kusursuz bir hâkimiyet kurabilir.

Kangalın diğer güçlü ve iri köpeklerden farkı, karakterinde gizlidir. Bu dev köpekler, çok dost canlısı hayvanlardır. Sadakat duyguları çok gelişmiştir ve sahiplerine ölümüne bağlıdırlar. Sadık ve uysal mizaçlı kangal köpekleri çiftlik hayvanlarıyla ve çocuklarla çok iyi anlaşırlar. Hayvanları korudukları gibi çocukları da korurlar.

Kangal köpeği ile ilgili kayıtlara Osmanlı Devleti arşivlerinde de rastlanmıştır, hatta Osmanlı zamanında askeri görevlerde de kullanıldıkları düşünülmektedir. Evliya Çelebi’nin Seyahatnamesi’nde de ismi geçen kangalın eski çağlarda aslan avında da kullanıldığına dair rivayetler bulunur.

Kangal köpeğinin kökeni konusunda kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Kangalın Anadolu’ya Orta Asya’dan mı, Avrupa’dan mı yoksa Mezopotamya’dan mı geldiği kesin olarak bilinmese de, saf Kangal ırkının Anadolu’da yetiştiği gerçeği değişmez.

Bir çiftçi ya da sürü sahibi için kangal köpeğinin yardımı dünyalara bedeldir. Kangal köpeği o kadar değerli bir hayvandır ki safkan bir kangal yavrusuna sahip olmak için uzun süre beklemek gerekebilir.

Saf bir kangal yavrusu almak sadece ilk adımdır. Kangalın ırkına uygun şekilde itina ile beslenmesi ve yavruluk döneminden itibaren eğitilmesi gerekir. İlk altı aylık hayatlarında temel eğitim alan kangallar, daha sonra çobanlık ya da bekçilik konusunda da eğitilmelidir.

Kangal köpeğinin hayvan sürülerini, sahiplerini ve sahiplerinin tüm mallarını koruma konusundaki üstün yetenekleri dünya çapında ünlenmelerine sebep olmuştur. Dünyanın dört bir yanından safkan kangal yavruları almak için Anadolu’ya akın eden köpek severler ve çiftçiler bulunur.

Kurtboğan ismiyle de tanınan bu cesur hayvanlar, ilginç bir şekilde Namibya’daki doğal hayatın korunmasına da yardımcı olmuşlardır. Sürülerine dadanan çitalarla başa çıkamayan Namibyalı çiftçilerin yardımına Anadolu’dan getirilen kangal köpekleri koşmuştur. Kangalların bekçilik ve çobanlık yetenekleri sayesinde çiftçiler, çitaları vurarak öldürmek zorunda kalmaktan kurtulmuş böylece doğal hayat korunmuştur.