Yedi sanat dendiği vakit akıllara ilk önce resim ve heykel gelir. Bu ikili en eski sanat dalı olarak karşımıza çıkar. Tarih öncesi dönemlerde mağara duvarlarına çizilmiş resimlerden ve taşa verilen şekillerden günümüze kadar ulaşmayı başaran örnekleri bulunmaktadır.

Müziği, “belli kurallar çerçevesinde üretilen uyumlu sesler bütünü” olarak nitelendiriyoruz fakat kökenine kadar inildiğinde doğadaki doğal seslerden oluştuğu da düşünülmekte… Buradan bakıldığında müziğin de insanlık tarihi kadar eski olduğunu söyleyebiliriz.

Kökenini Yunancadan alan ve bakılan yer anlamındaki “tea” kelimesinden üretilen “theatre”, dilimize çevirisiyle tiyatro, yedi sanat dalından biridir. İlk örnekleri Antik Çağ’da verilen ve o zamanlar üst sınıfa özgü olan sanat, günümüzde sınıf ve cinsiyet ayırt etmeksizin temsiller vermektedir.

Dans hakkında, “uzay boşluğunda yapılabilecek sonsuz hareketler bütünü” tanımlaması yapılır. Dünyanın ortak zevkine hitap eden dans türleri olduğu gibi, yerele ve geleneklere hitap eden danslar da bulunmaktadır. Dansın da insanlık tarihi kadar eski bir sanat dalı olduğu düşünülmektedir.

“Seni bir yaz günüyle karşılaştırayım mı?” cümlesi, Shakespeare’in yazdığı bir tiyatro oyunu repliğidir ama her şeyden önce edebi bir cümledir. Duygu, düşünce ve hayallerin, böyle estetik bir biçimde ifade edildiği edebiyat da sanatın yedi dalı arasındadır.

Yedi sanat dalından en tartışmalı olanı mimaridir. Bu tartışma, mimarinin sadece sanat içermemesi, işlevsellik ve teknoloji de barındırması gibi nedenlere dayanır. Fakat Selimiye Camii’ne veya Dolmabahçe Sarayı’na bakıp da sanat eseri olmadığını düşünmek mümkün mü?

Sinema, teknolojinin gelişmesiyle doğru orantılı olarak geç ortaya çıkan bir dal olduğu için, yedi sanat dalı arasında en genç olanıdır. İnsana ve hayata dair her şeyi içinde barındıran sinema için “yedinci sanat” ifadesi de sıklıkla kullanılır.