Erik ağacı, Doğu Anadolu’nun yüksek rakımlı ve Güneydoğu Anadolu’nun kurak bölgeleri hariç ülkemizin her yerinde yetişebilir. Zaten eriğin anavatanı da Anadolu’dur. Mart-nisan aylarında çiçek açmaya başlayan ağaçlar temmuza doğru meyve vermeye başlar.

Ülkemizde en bilinen ve en çok tüketilen türü can eriğidir. Çıtır çıtır erik yemek istendiğinde can erik tercih edilir zira diğer türleri daha yumuşak ve suludur. Erken yetişen bir türdür ve yeşil can eriklerini mayıs ayında manav tezgâhlarında görmek mümkündür.

Mürdüm eriğinin tam olgunlaşması ise ağustos-eylül aylarını bulur. Rengiyle, yumuşak dokusu ve mayhoş tadıyla mevsimi dört gözle beklenen meyveler arasındadır.  Halk arasında bardak eriği veya kara erik olarak isimlendirilen mürdüm eriği antioksidan etki açısından zengin gıdalar arasındadır.

Bir erik ağacı yeşili, mürdümü bir tarafa onlardan daha tatlı ve sulu olarak sarı ve kırmızı renkte erikler de verebilir. En büyük erik türü ise Japon grubu erik çeşitlerinden olan ve ülkemizde yetiştirilen angeleno veya Japon eriği ya da bilinen adıyla anjelikadır.

Taze taze erik yemenin sağlık ve lezzet açısından artıları tartışılmaz fakat tüm erik çeşitlerini kurutarak tüketmek de mümkündür, bu aynı zamanda kış boyunca erik yemenin yollarından biridir. Hatta mevsiminde aldığınız erikleri çekirdeklerini çıkarıp güneşe bırakarak siz de kurutabilirsiniz.

Taze eriği yıl boyunca saklamanın yolları arasında reçelini veya marmeladını yapmak da bulunur. Fakat ekşisi, tatlısı, buruğu olduğundan hangi erik türünden yapacağınız önemlidir, şekerini ona göre ayarlamanız gerekir. Buruk bir marmelat tadı istiyorsanız can eriğini tercih edebilirsiniz.

Bu rengârenk meyvenin girebileceği çok fazla tarif bulunmakta. Kurusu tencere yemeklerinde tazesi tatlılarda, en çok da yaş pasta ve kek içinde kullanılır. Özellikle mürdüm eriği bu tarz tatlılarda en çok tercih edilen türdür. Mürdüm eriğinin posasıyla birlikte hazırlanan suyu ise mutlaka mevsiminde tadılması gereken lezzetlerdendir.