Salep mi sahlep mi? Sahlep Arapça’dan dilimize geçmiş, yanlış da değil ama Türkçe’ye uygun telaffuz salep. Salep, yabani orkidelerin toprak altındaki yumru kökleri kurutulduktan sonra ezilip toz haline getirilerek elde ediliyor.

Nasıl yapıldığına gelince… Önce derin bir kapta süt kaynatılır ve altı kısılır. Saf toz salep başka bir kapta toz şekerle karıştırılır. Karışım hafifçe kaynayan süte yavaş yavaş ilave edilir. Bu sırada sürekli karıştırıyor olmanız gerekmektedir. Köpükleri gördüğünüzde ise salebiniz olmuş demektir, artık ocağı kapatabilirsiniz.

Osmanlı’da çok rağbet gören salep, kahvenin yayılmasından önce Avrupa’da da oldukça ilgi gören bir içecekmiş; özellikle İngiltere’de…

Marketten salep düşüncesiyle aldığımız içeceklerin içinde çok düşük oranda salep bulunuyor. Ama ister marketten alalım istersek kendimiz yapalım salebin eşlikçisinin toz ya da çubuk tarçın olduğunu unutmayalım.

Geleneksel kış içeceklerimizden diğeri de bozadır. Hatta en eski Türk içeceklerinden biridir. Darı irmiği, su ve şekerden yapılır. Bozulabilen bir içecek olduğu için birkaç günü geçmeyen saklama süresine özellikle dikkat edilmelidir.

Boza, karbonhidrat, laktik asit, B vitamini açısından zengin, sindirim sistemini ve mideyi koruyan, hazmı kolaylaştıran, ara öğün yerine geçebilecek besleyici ve enerji veren bir içecektir.

Yakın zamana kadar boza sokakta ya da dükkânlarda satılırdı ve maaile akşamları evde otururken “Booozaa…” nidasını işitmek çok doğaldı. Artık sokaklarda bu sesi pek duymuyorsak da satıldığı dükkânlara gidip boza içmek hala mümkün.

Yoğun kıvama, ekşimsi tada sahip içeceğin cam şişelerde satılanı makbulken, sunumundaki eşlikçisi sarı leblebi ve tarçındır.