Toprakkale, Hasanbeyli, Bahçe, Düziçi, Kadirli, Sumbas ve Merkez Osmaniye’nin ilçeleri. Akdeniz Bölgesi’nin doğusundaki şehre Akdeniz iklimi hâkim. Adana, Hatay, Gaziantep ve Kahramanmaraş illeriyle komşu ve uzak yerlerden ulaşım Gaziantep veya Adana Havalimanı üzerinden sağlanabiliyor. Fotoğrafta ise merkeze bağlı Kaypak köyünü görüyorsunuz.

Osmaniye, “Kaleler Şehri” unvanıyla da anılır, çünkü sınırları içinde tarihten kalan çok sayıda kale bulunur. Hemite Kalesi, Harun Reşit Kalesi, Savranda Kalesi, Karafenk Kalesi onlardan bazılarıdır. En ünlü kalesi, Osmaniye, Adana ve Hatay yollarının kavşak noktasında yığma bir tepe üstüne inşa edilmiş Toprakkale Kalesi’dir. Yapının geçmişi MÖ 2000’lere kadar uzanır.

Surlarla çevrili Kastabala Antik Kenti’nde göz dolduran antik kalıntılar görülebilir. Ayrıca güneyinde Ceyhan Nehri, kuzeyinde zengin bitki örtüsüyle Karatepe Aslantaş Tabiat ve Milli Parkı ile batısında kuşların göç yolu üzerinde bulunan Kırmıtlı Kuş Cenneti yer alır. Onlarca farklı kuş türünün görülebileceği Kırmıtlı tam bir dinlence yeridir.

Çukurova bölgesinin en eski üç yaylasından biri olan Zorkun Yaylası da Osmaniye’dedir. Yaz aylarında şenlik alanına dönen mekâna yeşil rengini en çok çam ağaçları verir. Ahşap yayla evlerinde yerel yaşam tüm gelenekleriyle sürmektedir. Günübirlik gezi için yaylaya gelen turistlerin tatmadan dönmediği lezzet ise odun fırınında pişirilen et yemeği Zorkun tavasıdır.

Düldül Dağı’nda doğup Aslantaş Barajı’na dökülen Sabun Çayı’nın yol alırken oluşturduğu çok sayıda doğal güzellik bulunur. Sabun Çayı Şelalesi de onlardan biri… 10 metrelik yüksekten dökülen şelale temiz suyu, çevresi ise bol oksijenli dağ havasıyla ün yapmış. Yürüyüş yapmak, güzel fotoğraf kareleri yakalamak, çadır kurup kamp yapmak turistler tarafından en sık uygulananlar.

Adana ve Hatay yakınlarında olup da zengin bir mutfağa sahip olmamak mümkün olabilir mi? İçli köfteden mercimekli köfteye, söğürmeden turşuya Osmaniye mutfağının da hatırı sayılır bir çeşitliliği bulunmakta. En ünlü lezzeti, kıymalı karışımın yufkaların arasına serilerek sac içinde ve odun ateşinde pişirildiği sac kömbesidir. Küllenmiş bakır kazanda pişirilen toğga çorbası da şehre özgüdür. Nohut ve dövme ile yapılan çorba yoğurtla terbiye edilir, soğuk veya sıcak olarak içilebilir.