Annelerin Özenle Sakladığı Ve Her Daim Çocuk Kalmamızı Sağlayan 11 Çocukluk Hatırası
Bir anne için yeryüzünün en değerli varlığı çocuğuysa, en değerli hatıraları da yavrusunun çocukluğundan kalan hatıralardır. Annelerimiz, biz kaç yaşımıza gelirsek gelelim bebekliğimizden çocukluğumuzdan kalan hatıraları bir hazine saklar gibi özenle saklar. Biz büyüyüp de kendi hayatımızı kurduğumuzda ise bizi özledikçe bu hatıralarla özlemlerini giderirler. İşte annelerin özenle sakladığı 11 çocukluk hatırası.
Bir annenin çocuğuna hayat verdiği günden kalan ilk hatıra hastane künyesidir. Hem annenin hem de bebeğin bileğine takılan künyeler onların arasındaki sonsuz sevgi ilişkisinin ilk sembolleridir.
Dünyanın hemen her kültüründe bebeğin kesilen ilk saçını saklamak adeta yazılmamış bir kanun gibidir. Bebeğin ipek gibi saçları özenle bir mendile sarılır ve sandıklarda yerini alır.
Bebeğin ellerinin ya da ayaklarının izi de annelerin saklamaya bayıldığı hatıralardandır. Bazıları bu izleri bir tablo gibi duvara asar, bazıları sandığa kaldırır hatta bazıları da tişörte bastırıp giyer.
Bebeğin hayatının ilk aylarında giydiği, annelerin mis gibi kokan sabunlarla yıkadığı zıbınlar bebeklikten kalan hatıraların başköşesinde yer alır.
Bebeklerin giydiği patikler genelde anneannelerin babaannelerin ördüğü el emeği göz nuru ilk bebek kıyafetleri arasındadır ve bu nedenle bebek hatıraları bohçasının değişmez elemanları arasındadır.
Bebeklerin birazcık büyümeye başlayıp da ayaklandıklarında giydikleri ilk kıyafetler de annelerin hiçbir zaman atmaya kıyamadıklarındandır. Hangi tulumu hangi elbiseyi saklayacaklarına karar verirken bile zorlanırlar.
Çocuklarının giydiği ilk ayakkabılar da anneler için aynı elbiseler gibi değerlidir. Bu minik ve sevimli ayakkabılar genelde dekoratif objeler olarak da kullanılır
Ebeveynler, büyüyüp boyu uzayan çocuklarının gelişimini izlemekten büyük zevk alırlar; kapı kenarlarına, duvarlara çocuklar uzadıkça kazınan rakamlar bu yüzden çok değerlidir. Hiçbir badana, hiçbir tadilat bu izlerin silinmesini sağlayamaz.
Çocukların eli boya tutmaya başladığında ve yaptıkları ilk resimleri annelerine hediye ettiklerinde o resim bir başeser muamelesi görür ve gururlu annenin hem sandığında hem de yüreğinde saklanır.
Çocuğu eğitim hayatına atılan bir anne için eve getirilen o ilk karnenin değerine paha biçilemez. Yavrusunun gelecek başarılarını sabırsızlıkla bekleyen anne ilk karneyi her zaman saklayacaktır.
Diplomalar adeta annelerin duvara asması için icat edilmiş gibidir, çünkü diploma bir anne için görevini yaptığının, başarılı bir evlat yetiştirdiğinin nişanıdır.
14,252 okunma
